In de cel / 7 Eens een gek, altijd een gek (slot)

11 Maanden later.
Twiedeliediet onder het rijden…
Met de xxxx, teamleider van de politie xxxx
U heeft bij ons een klacht gedeponeerd.
Klopt !
Ik heb een paar maanden getwijfeld, en intussen wat wetteksten en zo bestudeerd, en ik ben tot de conclusie gekomen dat jullie de ambtinstructies genegeerd hebben.
Nounou !
Waar slaat het op om iemand meteen handboeien om te doen ?
Dat mag helemaal niet !
Ik zet de auto op de vluchtstrook, want dit kon weleens aandacht gaan vragen.
De teamleider ziet het probleem niet.
Ik kan helemaal niets met die klacht.
In de achteruitkijkspiegel zie ik een motoragent naar mijn auto lopen.
Ik doe het raampje open en leg de telefoon even op schoot.
Ik kreeg een belangrijk telefoontje, dus ik ben even gestopt.
Hij wil me al even flink de waarheid vertellen, dus ik zeg hem dat ik in gesprek was met een collega.
Ik steek mijn telefoon uit het raam.
Politietaal.
Ik mag naar een parkeerplaats rijden, en dan word ik teruggebeld.
Het was zonde van mijn tijd.
Dus we kunnen de klacht niet telefonisch afhandelen ?
Nee, ik doe alles schriftelijk.
Ik krijg een bevestiging.
Brieven vliegen heen en weer.
De mijne schrijf ik in een half uur, de politie doet er steevast vele weken over.
Meer feiten, meer voorbeelden.
Ik ben helemaal niet 3 x bezocht door een arts, en zeker niet op dat tijdstip.
Veel fouten.
Hoe kan iemand de wet handhaven die niet foutloos kan schrijven ?

Ik, X, wil mededelen dat bij het aanspreken op straat K mij als vrouw een zeer onbehagelijk gevoel gaf. De volgende dag was mij door de GGD arts het advies gegeven om als vrouw niet in verhoor te gaan met K. K was op dat moment onbetrouwbaar naar een vrouw.

Ik schrijf terug dat ik me er op dat moment niet van bewust was dat ze een vrouw was.
( het was een agent zonder snor )
De GGD arts kan niets reproduceren, want die gegevens bewaren wij in een kast in het politieburo.
U bent toch onafhankelijk ?
Ontkenningen.
Wij hebben hem niet zien flauwvallen, het gesprek in de auto was geen verhoor, wij hebben niet met opzet dingen genegeerd, wij hadden aangeboden om hem naar een hotel te brengen, maar hij wilde zelf weg, hij heeft ons geen telefoonnummer gegeven van een familielid.
Ik word uitgenodigd voor een zitting van de klachtadviescommissie.
Aanwezig zullen zijn : Jan1 en X
Gelieve binnen 7 dagen door te geven of u komt.
Een zaaltje met een aantal opgepoetste dames en heren.
Notulist, voorzitter, 3 juristen.
Van de politie de teamleider, rechercheur Jan1 en de agent die bij het 2-e verhoor was.
Ik ben alleen.
De voorzitter neemt het woord.
Mevrouw X, de agent die mij gearresteerd en verhoord heeft, is ziek.
Ze moest geopereerd worden, en we wilden de zaak niet langer uitstellen.
Het stond in een brief.
Nee, dat klopt, omdat u van buiten komt, heeft u die brief niet gehad.
Wat zijn, in uw eigen woorden, nu precies de klachten.
Ik antwoord dat mijn woorden in de uitgebreide brief staan die iedereen voor zich heeft liggen.
Dat is de klacht.
Ik wil alleen een toelichting geven als iemand een specifieke vraag heeft.
Ik ga hier geen samenvatting geven, mijns inziens is de brief duidelijk genoeg.
O
OK
Dan zal ik de klachten even samenvatten.
Niemand had een specifieke vraag.
Een van de juristen achter de tafel legt uit dat de politie veel mag.
Ik klaag over het vernederende verhoor waarin geen vragen over dwang gesteld werden.
Zonder vorm van dwang is er geen sprake van verkrachting, of zie ik dat verkeerd ?
Ik zie het verkeerd.
Alle intieme en kwetsende vragen waren nodig om te achterhalen of beide partijen hetzelfde verhaal vertelden.
Een paar weken later krijg ik een brief :
Klacht volledig afgewezen, op alle punten.
Het verslag lijkt niet op wat ik gehoord heb.
Ze hebben overal zitten knoeien.
Teamleider die even niet weet hoe de wettekst luidt, is in het verslag volledig op de hoogte.
Er zijn stukken tekst verdwenen en dingen toegevoegd, de volgorde klopt niet meer.
Het eindigt met de conclusie dat, gezien het feit dat ik aan wanen leid, aan mijn geloofwaardigheid getwijfeld moet worden.
Ik lees het een paar keer.
Het staat er echt.
Ik heb dat beslist niet gezegd.
Ik heb een psychose gehad, die duurde uren, geen week.
En toen ik na 10 maanden mijn brief schreef was het echt wel over.
Ik kwam notabene bij ze vanaf mijn werk bij de bank, die huren geen gekken in.
Ze informeerden nog heel hartelijk of het een lange reis was.
De huichelaars.

Ik was hier wel op voorbereid.
Even een kort briefje er bij en naar de Nationale Ombudsman het hele pak.

http://www.vkblog.nl/bericht/280858/Klagen_bij_de_Nationale_Ombudsman

Om een lang verhaal kort te maken :
De ombudsman geloofde mij niet, en de klachtadviescommissie wel.
Inderdaad, die handboeien mochten niet.
Inderdaad, je moet wel vertellen waarom je iemand arresteert.
Was ik nu wel of niet gek ?
Een gek hoor je veilig naar huis te brengen.
Een niet-gek is net zo geloofwaardig als iemand met een duur pak.

Hij meende ook dat een instantie geloofwaardiger is dan een individu ( hij wil het alleen niet publiceren )
Want het kan niet waar zijn dat het allemaal leugenaars zijn die elkaar de hand boven het hoofd houden.

Als dank voor mijn behandeling een mooi liedje :