Je snapt soms niet waarom we zulke warme relaties onderhouden met landen waar ernstige mensenrechtenschendingen plaatsvinden.
Wat ik ook niet snap, is waarom de NOS met zulke vergoeilijkende woorden komt.
Het verhaal is zo mogelijk nog griezeliger dan dat van Lucia.
Haar zoontje werd vermoord door een Vietnam-veteraan die ze kende.
Niets wees er op dat zij er iets mee te maken had.
Maar een rechercheur beweerde tijdens de rechtszaak dat ze tegen hem bekend had er opdracht voor gegeven te hebben.
Zonder bandopname, zonder getuigen, zonder getekend verslag.
Ze hoorde tijdens het verhoor pas dat haar zoontje niet meer leefde.
Ze heeft nooit de kans gekregen om het verlies te verwerken.
Ik heb geen idee hoe deze foto buiten de gevangenis is gekomen.
Kennelijk mag de overheid met zulke foto’s doen wat ze willen.
In Nederland kun je, als je de maximale straf krijgt, nog altijd hopen dat je rechters een keer tot inkeer komen.
In de V.S. krijg je de doodstraf, waarvoor de voorbereidingen doorgaan tijdens de talloze herzieningsverzoeken.
Ze moest beslissen op welke manier ze zou worden gedood.
Ze moest op een tafel liggen, zodat men kon controleren of haar aderen voldoende zichtbaar waren.
Na 22 jaar mocht ze er uit. De rechercheur had gelogen en het OM had de jury daarover niet geïnformeerd.
Ze gaat waarschijnlijk miljoenen schadevergoeding krijgen. In ruil voor de ijskoude opinie van een groot deel van de bevolking, die in haar nog steeds een moordenaar ziet en/of haar het belastinggeld niet gunt.
Leave a Reply