De wereld schreeuwt moord en brand om de behandeling van de president van Colombia, die onderweg van Moskou naar huis 14 uur werd opgehouden.
Het is niet zozeer wat hem feitelijk is overkomen ( hij mocht zijn kleren aanhouden, gewone reizigers mogen dat meestal niet ), het is vooral de belediging van een heel volk. Een groep Indianen die probeert handel te drijven wordt onderweg lastig gevallen door een groep blanken. Dezelfde blanken die de bevolking van de helft van hun continent hebben uitgeroeid.
Er is niets natuurlijks aan een grens. Het is maar een streep op een landkaart, je ziet er in werkelijkheid niets van. Het bewaken en verdedigen van de grens kost oneindig veel geld, en het levert de gewone man niets op. Want aan de andere kant van de grens hebben ze precies hetzelfde als wij.
Dezelfde wetten, dezelfde politie, dezelfde winkels. In Nederland een misdaad begaan en dan aan de andere kant van de grens de politie uitlachen is er echt niet bij en dat is in Peru ook zo. Als ik iets koop aan de andere kant van de grens, moet ik aan de grens betalen, alsof het een tolweg is. Als ik een kennis wil bezoeken aan de andere kant van de grens, word ik bij het oversteken lastig gevallen. Dat gebeurt me niet zolang ik binnen de grens blijf.
Als ik een buitenlandse kennis uitnodig, is dat geen enkele garantie dat hij aan de grens niet wordt lastiggevallen, de grens is van iemand anders, niet van mij. Obama’s vader komt uit Kenya en hij woont in het land van de indanen. Ik heb last van de dingen die hij beslist, maar ik kan hem niet wegstemmen, want door de grens mag ik dat niet.
De vliegtuigen die het World Trade Center vernietigden waren Amerikaanse vliegtuigen op een binnenlandse vlucht. Er is dus geen relatie tussen grenzen en veiligheid.
Het is nu zo, dat elke nationale politicus zich verschuilt achter de voldongen feiten die uit het buitenland komen. Als er geen grenzen waren, had ik als één van 6 miljard misschien niet veel te vertellen, maar nog altijd meer dan nu.
Als het aan mij lag, werden de grenzen dus gewoon opgeheven en de schertsvertoning van een nationaal parlement dat op het gebied van veiligheid, economie en milieu geen fluit te vertellen heeft ook.
Nu zal de helft van de mensen meteen roepen dat het niet “kan”. Niet dat ze het zelf geen goed idee vinden, maar ja, die “andere” mensen willen het niet. Net zoals iedereen vindt dat hij beter autorijdt dan de gemiddelde Nederlander. Het kan wel, als iedereen het wil. Natuurlijk wil Shell het niet. Het punt is alleen dat ze moeilijk kunnen dreigen hun hoofdkantoor naar de maan te verhuizen…
Leave a Reply