Ik ben al een hele tijd werkloos, en het sollicitatiespel begint me steeds meer tegen te staan.
Omdat ik weet dat ik door mijn leeftijd vrijwel kansloos ben bij sollicitaties.
Journalisten en onderzoekers bevestigen het : managers hebben allerlei vooroordelen tegen werknemers die ouder zijn dan 40 en daarom nemen ze die liever niet in dienst.
En liever ook geen Turken, Marokkanen, mensen met een handicap, etc etc.
Het is verboden, maar er wordt nauwelijks tegen discriminatie opgetreden.
Zelfs in de liberale Verenigde Staten is een sollicitant veel beter beschermd tegen discriminatie dan in Nederland.
Op de politieke agenda staat de economie op dit moment op nummer 1.
En op nummer 2 tm 5.
Uit die hoek hoef je dus niet veel te verwachten.
Vooroordelen spelen meestal een beslissende rol in sollicitatieprocedures. Er is al jaren bekend wat de beste methode is om het succes van een nieuwe werknemer te voorspellen, en welke methodes minder betrouwbaar zijn. Toch wordt er volop gebruik gemaakt van bewezen onbetrouwbare voorspellers als het ongestructureerde interview. Als de overheid een groot werk gaat aanbesteden, moet ze zich in allerlei bochten wringen om de aanbestedingsprocedure zo transparant mogelijk te maken. Iedere schijn van vriendjespolitiek moet worden vermeden.
Waarom worden dezelfde eisen niet gesteld aan werkgevers die iemand willen inhuren ?
Waar kun je terecht als je het sterke vermoeden hebt dat die “andere kandidaat die beter aan de gestelde eisen voldeed” niet bestaat ? Of als je vermoedt dat je je tijd weer eens verspild hebt aan een spookvacature ? ( je kent ze wel : 13 man personeel hebben, en dan maand na maand met 5 vacatures adverteren )
Zou het onmogelijk zijn om eisen te stellen aan de kwaliteit en de transparantie van het selectieproces ?
Bijvoorbeeld :
Er moet van tevoren een functieprofiel opgesteld worden en er moet door een externe partij aan de hand van dat profiel een assesment gedaan worden. De kandidaten die hier doorheen komen, worden voorgesteld aan het bedrijf. Die externe partijen zouden alleen mogen werken met een vergunning die ze kunnen verliezen als ze door controleurs worden betrapt op het gebruik van bij de wet verboden selectiecriteria of methodes.
Als het niet onmogelijk is, waarom is het dan geen realiteit ?
Ik vraag me af of er veel mensen zijn met negatieve ervaringen bij het solliciteren, en of ze iets voelen voor een vorm van actie.
Als werkzoekende zit je in een machteloze positie. Een onterechte afwijzing maakt je kwaad, maar je kan nooit wat doen. Maar wel als je met een grote groep onverwacht voor de deur staat om je ongenoegen te uiten…
| De etalages van de uitzendbureau’s hangen vol met advertenties waarin “studenten” gevraagd worden voor wat in feite ongeschoold werk is. Dat mag niet : http://www.cgb.nl/oordelen/oordeel/225154/consolid_b_v__heeft_onderscheid_op_grond_van_leeftijd_gemaakt_door_studenten_te_werven_ Maar meestal gaat het heel subtiel : http://www.cgb.nl/oordelen/oordeel/225043/hays_b_v__heeft_jegens_de_sollicitant_verboden_onderscheid_op_grond_van_leeftijd_heeft_gemaakt_bij_de_arbeidsbemiddeling_ |
Leave a Reply