Ik heb een sollicitatieformulier ingevuld. Het is geen droombaan. Je wordt er in zoete woorden op voorbereid dat je de hele dag humeurige mensen aan de lijn krijgt, omdat hun internetverbinding het niet doet.
In de VS is het normaal dat je een baan beneden je niveau accepteert, om in je levensonderhoud te voorzien.
Hier hebben we bijstand.
Ook doet geen enkel bedrijf hier zelf de selectie van nieuw personeel.
Voor een huis ga je naar een makelaar ( ook al voegt die echt niets toe ), voor een tweedehands auto naar een garage ( voegt ook niets toe, ze verkopen hem ongezien door ) en voor de selectie van personeel ga je naar Randstad.
Randstad werkt met scripts. Heb je er een meegemaakt, dan ken je ze allemaal.
Ik had dus kunnen weten wat me te wachten stond, ik was verrast dat ze me uberhaupt belden.
Kennelijk werkt het zo dat de selecteur je CV pas ziet op het moment dat de telefoon over gaat.
Met bladibla van Randstad, kan ik …. ?
Een beetje verrast maar wel blij antwoord je “ja”.
En dan beginnen ze hun script af te werken.
Het salaris is niet onderhandelbaar, en het uurtarief is ongeveer de helft van wat andere mensen verdienen.
Is dat een probleem ? -> nee, ik kan er net van rondkomen
We verwachten van je dat je 40 uur beschikbaar bent en daarnaast af en toe ‘s-avonds en in de week-ends kan werken. Is dat een probleem ?
Het is geen probleem voor mij. Natuurlijk zou je mensen voor zoiets best mogen betalen, maar dat zeg ik maar niet.
Je krijgt een contract voor 32 uur. Is dat een probleem ? ( Dat zou weleens een probleem kunnen worden, reken ik snel, want dat betekent een hap van 20% uit het toch al karige salaris en je mag er geen baan meer naast nemen ). Ik zie wel hoe ik dat oplos, 1 probleem tegelijk.
Dus ik zeg : nee, dat is geen probleem.
Dan wil ze weten waarom je de vorige keer ontslagen bent, waarom je al zo lang niet werkt.
Kredietcrisis, freelance, bank, leeftijd.
Dat is een vrij makkelijk onderdeel, vind ik zelf.
Dan komt het onderdeel “motivatie” van het script. Ze noemt dan een paar keer uitdrukkelijk de naam XS4All. Wat had ze verwacht ? Een orgasme ? Doen alsof is nooit mijn sterkste kant geweest.
Ik weet precies wat XS4All is ( tegenwoordig een onderdeeltje van KPN ) en ik weet ook dat ik in een call-center ga werken. Mijn gebrek aan illusies breekt me hier waarschijnlijk op. Ze heeft intussen mijn CV wat beter bekeken en trekt een conclusie waar ik geen invloed op kan uitoefenen.
Ik word niet “aangeboden”.
Normaal solliciteer je ergens, dan bied je jezelf aan.
Met Randstad er tussen krijg je niet eens de kans om uit te leggen waarom je de baan wil hebben, je wordt niet “aangeboden”, alsof de brievenbus je brief weer uitspuugt.
Leave a Reply