Ik zit de laatste tijd veel te kijken naar politieke debatten en interviews op straat en ik zie vaak dezelfde argumenten voorbij komen :
Als ik bij Marokkaanse vrienden thuis kom, trek ik mijn schoenen uit. Ik kom in hun huis, ik respecteer hun huisregels. Ik verwacht hetzelfde van immigranten die naar Nederland komen.
Het klinkt allemaal heel redelijk en rechtvaardig.
Maar het is een drogreden.
Er worden namelijk dingen met elkaar vergeleken die helemaal niet vergelijkbaar zijn.
Die mensen komen niet naar een huis waar de zittende bewoner voor 100 %
de eigenaar van is.
Ze komen naar een openbaar plein waar zij dezelfde rechten hebben als de mensen die er al op staan. Dat is de positie van iedereen die in Nederland geboren is of daar een verblijfsvergunning heeft.
Op een openbaar plein kun je je wel ergeren aan mensen die rare kleren dragen, lawaai maken of stinken, maar je hebt niet meer recht om op dat plein te zijn dan zij.
Op dat openbare plein gelden de regels van de openbare ruimte en het is de taak van de politie om die regels te handhaven.
Dezelfde politie die jou een bekeuring geeft, als jij je niet aan de afgesproken regels houdt.
“Ze” pikken niet onze banen in, net zo min als “ze” de laatste komkommer in de supermarkt inpikken. “Ze hebben net zoveel recht om die komkommer te kopen als jij.
De meeste komkommers werden overigens door je eigen buren gekocht.
Leave a Reply