Afdeling vieze ziektes.

Ik vind schimmels vaak best lekker smaken en ze doen ook hele nuttige dingen in de natuur, maar onder mijn teennagels vind ik ze irritant.
Ze hebben zich daar een half mensenleven geleden gevestigd en sindsdien ben ik niet meer trots op mijn voeten.
Alles heb ik geprobeerd om er af te komen. Niets helpt, want ze zitten veel te diep.
Een tijdje geleden heb ik de stoute schoenen ( die waarschijnlijk ook vol zitten met die krengen ) aangetrokken en ben ik naar de huisarts gegaan voor een middeltje.
Terbinafine.
3 Maanden slikken, en je bent of zelf dood, of die schimmel is dood.
Niet dus.
Er is in 3 maanden niets veranderd.
En dus stuurde de huisarts me door naar de dermatoloog.

Ik ben niet dol op het BovenIJ ziekenhuis.
Ik kan er naartoe fietsen, dat wel.
Maar ze hebben ruimte voor +/- 10.000 auto’s en 6 fietsen.
Naast het rookhok, aan de achterkant van het gebouw.
Ik hou meer van het OLVG, met zijn licht en ruimte. In het BovenIJ zit iedereen onzichtbaar weggestopt achter bakstenen muren.
Je komt natuurlijk niet voor je lol in een ziekenhuis, dus ik ging met mijn nieuwe patientenpasje naar de eerste verdieping. Dat ik een kwartier te laat was, vonden ze gelukkig niet zo erg.

Kamer 5.
Er waren 3 stoeltjes.
2 1/2 Waren ingenomen door een vrouw en een erg brede man.
“Je mag hier zitten hoor !” sprak de vrouw vrolijk.
“Je mag ook tussen ons in !”.
Ze zaten naast elkaar. Het was een grapje.
Eigenlijk zou ik 50% korting moeten krijgen in het openbaar vervoer, want ik heb meestal maar een halve stoel en ik weeg ook maar de helft van de gemiddelde reiziger.
“Ik bijt niet hoor” zei de man.
“O, gelukkig.” zei ik.
De meeste patienten zagen er op het oog wel fris uit.
Ik had het me erger voorgesteld.

Zo te horen aan de gesprekken deed de man iets mechanisch en daarvoor moest hij vaak naar het buitenland. Dat klinkt heel interessant, maar je bent voor die oliemiljardairs in feite een gastarbeider die dingen doet waar ze zelf hun neus voor ophalen. Zoals werken.
Misschien bestaat er wel een Arabische tegenhanger van de PVV. Willen jullie meer, of minder christenhonden ?

Ik zou het gezicht van de dokter niet kunnen omschrijven. Alle mannen lijken op elkaar, in mijn ogen. Kennelijk vond hij dat zelf ook, dus je kon hem aan zijn voeten herkennen. Hij droeg dure schoenen. Met een punt.
Maar het meest opvallend waren zijn sokken. Ik heb vroeger eens een leraar gehad waarvan wij dachten dat hij kleurenblind was, daar deed het me aan denken. Maar deze sokken leken een bewust statement.
Ik heb niet zulke grote voeten, dus ik kan als ik wil ook gewoon damessokken aantrekken en dat kost me geen cent extra, maar als je maat 45 hebt en er niet hetzelfde wil uitzien als iedereen, moet je flink veel geld uitgeven.

Eenmaal in de behandelkamer snapte ik dat niet iedereen voor zijn voeten komt. Ik mocht op een keukenstoeltje gaan zitten, maar de helft van de ruimte werd ingenomen door een soort tandartsstoel.
Als een vrouw gewapend met haar echtgenoot naar zo’n plek gaat dan weet je ook meteen wat ze heeft : een vaginale schimmelinfectie.
“Dat krijg je ervan als je zo dik bent en veel te krappe broeken draagt”, dacht ik.

De dokter hielp me snel uit de droom. Als je nagels niet groeien, zie je geen effect van een medicijn, hoewel de schimmel er wel degelijk dood van gaat.
Maar het hoeft helemaal geen schimmel te zijn, er zijn nog een heleboel andere huidziekten.
En de medicijnen die daarvoor bestaan zijn zo giftig dat je je moet afvragen of een cosmetisch probleempje daarmee verholpen moet worden.
Mensen doen vaak nogal spastisch over schimmels, maar de realiteit is, dat ze overal zijn.
Je kan ze met geen mogelijkheid ontlopen.
De meeste mensen hebben er geen last van, maar sommige mensen raken er door besmet. Het is die gevoeligheid die je ziek maakt. Vaak hebben zulke mensen binnen een half jaar na genezing weer een nieuwe besmetting.

Dat wist ik al.
Maar ik voel me nog steeds vies. Over 6 weken mag ik terugkomen om uit te zoeken hoe het nu echt komt en of er wat aan te doen is.


Posted

in

by

Tags:

Comments

4 responses to “Afdeling vieze ziektes.”

  1. Johan Avatar
    Johan

    Wordt vervolgd dus …?

  2. knutselsmurf Avatar

    Voor mij wel ja.
    Of ik het allemaal opschrijf, weet ik nog niet.

  3. Appelvrouw Avatar
    Appelvrouw

    Maar je schrijft verschrikkelijk mooi.
    Alleen je oordeel over dikke vrouwen in strakke broeken… kijk, dat is nou net hetzelfde als met teenschimmels: je raakt er niet vanaf door een wijde broek te dragen of af te vallen. Er zijn genoeg vrouwen overgevoelig voor ieder fout stofje, ook voor sperma, wat tenslotte ook hartstikke foute stof is…
    Mijn buurvrouw vertelde dat ze niet meer fietst omdat ze daar “last” van krijgt.
    Maar een teenschimmel vind ik geen cosmetisch probleempje als het ook besmettelijk is.
    Nagel d’r af…

  4. knutselsmurf Avatar

    Besmettelijk is niet van toepassing op schimmels. De mens is maar bij toeval soms zijn gastheer. Ze zijn overal en je komt er dus de hele dag mee in aanraking, maar je krijgt er niks van. Tenzij je er overgevoelig voor bent.

    Ik heb tegen een recruiter weleens gezegd “ik schrijf”. “Ja, ik ook, dat heb ik op de lagere school geleerd” zie je zo’n man dan denken. En verder ?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *