OK, ik weet dat het gevaarlijk is en zo, maar ik heb nu eenmaal weinig geld en ik ben autistisch, dus ik doe dingen liever zelf dan dat ik vreemden toegang geef tot mijn huis.
Een paar weken geleden werd ik ‘s-morgens ( of was het al middag ? ) wakker en toen was er geen licht in de wc.
Vreemd.
Nieuw lampje er in.
Geen licht.
Een blik in de meterkast leerde dat er een zekering uit lag.
Ik heb nog zo’n ouderwetse, met smeltzekeringen.
Ik heb bij de Gamma weleens met een zekeringautomaat in mijn handen gestaan, maar een snel rekensommetje leerde me dat het ongeveer 3.000 jaar duurt voor je die aankoop terugverdiend hebt.
Ik draaide de schakelaar om en pakte een nieuwe zekering.
Pof !
Dat is vreemd ???
De schakelaar staat “uit” en toch klapt de zekering er uit ??
Die schakelaar is waarschijnlijk defect, dacht ik. Dat is niet zo best, je zal er maar op vertrouwen dat je de stroom uitgeschakeld hebt en dan alsnog ge-elektrokuteerd worden.
Er vanuit gaand dat de kortsluiting in de keuken moest zitten, haalde ik alle stekkers los en liep terug naar de meterkast.
Pof !
Nou moe ??
Dan zal het wel de TL-verlichting zijn.
Maar wat ik ook loshaalde, bij elke poging sprong de zekering.
Al gauw was ik door het doosje heen en moest ik naar de winkel voor een nieuwe.
Ik zag ook niets in de stopcontacten, alles was keurig droog.
Maar in de WC, achter de verwarmingsbuizen onder het plafond, hingen waterdruppels aan de lasdoos.
Bingo.
Huismeester ingelicht.
Er komt water uit het plafond en aangezien water altijd naar beneden stroomt, vermoed ik een probleem bij de bovenburen.
10 Minuten later was hij terug.
Yep, de bovenbuurvrouw heeft een nieuwe badkamer laten installeren en ze vond het zelf ook al vreemd dat er steeds water op de vloer stond.
Een week later was dat probleem opgelost.
Intussen ging ik een paar dagen naar Zeeland en ik besloot wat langer te blijven, vanwege het mooie weer. Zand, zon, zee, lekker eten en nergens aan denken.
Maar toen ik 6 weken later terug kwam, kon ik natuurlijk mijn kleren niet wassen en was er geen licht in de wc. De waterdruppels waren weg, maar de kortsluiting niet.
Ik baalde.
Mijn energie is al zo beperkt en dan is kamperen in je eigen huis geen pretje.
Wassen met de hand, koken bij het licht van een looplamp…
Ik kon natuurlijk een bedrijf bellen ( heb ik ook gedaan, dan krijg je iemand op je antwoordapparaat die je aanraadt de stekker van de waterkoker blablabla…… )
Het is nooit leuk als mensen denken dat je dom bent.
Het probleem is, dat ik niet kan bewijzen dat die kortsluiting veroorzaakt is door water. Het kan ook toeval zijn.
“Hoe moeilijk kan het zijn ?” dacht ik. De kortsluiting zit kennelijk in de groepenkast zelf. Als ik dat deksel er nu eens af haal, dan zie ik waarschijnlijk wel wat er aan de hand is.
Wel oppassen dat ik geen “hete” onderdelen aanraak.
Dus op een ochtend, toen het eindelijk eens niet zo grijs was dat je binnen het licht aan moest doen, heb ik de 3 zekeringhouders en de knoppen van de 3 schakelaars losgehaald en heb ik het deksel van de groepenkast gehaald.
Ik zag….
Helemaal niks.
Wel prachtig gekleurde oxides die je krijgt als 2 verschillende metalen in contact komen met water, maar niet een duidelijke oorzaak van een kortsluiting.
Nadat ik ongeveer 25 keer gecontroleerd had of er echt geen spanning op de metalen delen stond, ben ik maar eens wat weerstanden gaan meten.
De schakelaar die “uit” stond, was ook echt uit.
????
Er kan dus geen probleem in mijn installatie zijn ?
Aan de “hete” kant van de schakelaar was de weerstand tussen fase en nul 220 ohm. Ik had niet per ongeluk de meter op volts staan, er was echt een bijna-kortsluiting in de schakelaar zelf.
Wat nu ?
Die schakelaars worden al zeker 30 jaar niet meer gemaakt en hij is echt stuk.
Misschien kan ik hem nog wel maken ?
Dus ik schroefde hem los en bekeek hem nog eens goed.
Hij was erg vuil, maar hij leek ook verbrand.
Tegenwoordig zit alles hermetisch gesloten, maar vroeger kon je zelfs een schakelaar open maken.
Van binnen bleek hij inderdaad helemaal zwart en zat er een druppel gesmolten metaal aan een van de contacten. Zo ontstaat brand dus.
“En nu ?” dacht ik.
Nu heb ik een groepenkast met een gat er in en nog steeds geen licht in de keuken.
Ik kan de fasedraad rechtstreeks op de zekeringhouder schroeven, maar de nul-draad zat op de schakelaar die er nu niet meer is.
Wacht even.
Ik heb hier een hand vol resten van wat eens een schakelaar was.
Hier past een schroefje op waarmee ik een draad aan de nul-rail kan vastklemmen.
Even een stukje draad en een lasdop en vooral oppassen dat ik die fase-rail niet aanraak….
Ik heb het overleefd.
Het licht doet het weer en als ik zeker weet dat iemand anders het gaat betalen laat ik ooit een nieuwe groepenkast plaatsen. Ik hoop dat er voorlopig geen meteropnemer komt kijken en anders moet ik die knop even vastplakken met bison-kit 🙂
Leave a Reply