Ik wilde vanmiddag even heel hard ” KUT! ” zeggen.
Ik heb een 2-e hands e-bike gekocht ( want geen geld voor een nieuwe ).
De heenreis met de trein van Amsterdam naar Apeldoorn ging best goed. Ik zou met plezier helemaal meegegaan zijn naar Berlijn, zo gerieflijk zijn die Duitse treinen.
De buschauffeurs in Apeldoorn zijn aardig, al moeten ze soms een extra rondje rijden wegens hoofd er niet helemaal bij.
De fiets oogde strak, ik was niet voor niets gekomen.
Terugfietsen ging ook nog wel, ook al had deze fiets nog niet de aangepaste trappers die ik nodig heb.
Maar toen kwam ik bij het station.
Waar is de deur ?
Je komt aan bij de achterkant.
Om een of andere reden is de achterkant van een gebouw meestal minder goed verzorgd dan de voorkant.
De voorkant is voor de toeristen, de achterkant voor de hoeren en de losers.
De laatste jaren wordt prostitutie door de gemeente zoveel mogelijk onzichtbaar gemaakt.
Alles mag, dat wel, zolang maar niemand het ziet.
Aan de achterkant van dit station was aan 2 soorten mensen gedacht :
– mensen met een auto die achterblijft op het station.
– mensen met een fiets die achterblijft op het station.
Ik hoor nooit ergens bij.
Ik wilde mijn fiets meenemen in de trein.
Eigenwijs liep ik in de richting van het spoor.
Ik laat me niet tegenhouden door barrières voor auto’s.
Aan het eind van de parkeerplaats zag ik een soort opening.
Shit, een trap.
“Is hier geen lift ?”, vroeg ik aan de eerste passant.
Hij haalde zijn schouders op.
“Nee” zei een andere.
Er zat een goot naast de trap, kennelijk bedoeld om met je fiets aan de hand naar beneden te lopen.
Ik twijfelde een tijdje, controleerde of de remmen goed werkten, en begon aan de afdaling.
Zodra het volle gewicht van de elektrische fiets op de helling stond, begon het voorwiel te glijden. Ik kon hem niet houden, ik heb soms al moeite met mijn bestek.
Hij kreeg vaart en viel halverwege de trap om.
Stukjes plastic spatten in het rond en er rolde iets verder de trap af.
De fiets zelf bleef gelukkig op het vlakke gedeelte liggen, maar de remkabels waren om het frame gewikkeld.
Een meisje kwam me helpen ( doe mij een wereld met alleen meisjes ).
“Als jij mijn tassen even draagt, dan neem ik die fiets”.
OK, ik was beneden.
Waar is die automaat waar ik een fietskaartje zou kunnen kopen ?
De ketting was er ook af gelopen.
Een andere reiziger hielp me hem er weer op te leggen.
Het was niet moeilijk, maar we hielden er wel 4 zwarte handen aan over.
Papieren zakdoekje. Je moet altijd papieren zakdoekjes bij je hebben, heb ik van mijn vriendin geleerd.
Er wilden meer mensen met de trein mee.
Ik liet 2 treinen aan me voorbij gaan, want ik wilde graag met dezelfde Duitse trein terug.
Dan hoefde ik niet over te stappen.
Jammer, als je vooraan staat en de fietswagon zit in het achterste rijtuig, ben je te laat als je niet hard kan lopen.
“Over een uur gaat er weer een”, dacht ik.
Die ging niet.
Een kwartier later nam ik een andere intercity. “Overstappen op de metro in Duivendrecht moet ook niet moeilijk zijn”, dacht ik. Er zit geen trap in een metro en in Amsterdam hebben alle stations liften.
Bij deze trein zat de ingang voor fietsen in de achterste deur, gelukkig niet te ver van waar ik stond.
Helaas ben ik altijd als laatste bij die deur, en vol is vol.
Gelukkig stapte er een conductrice uit, die probeerde te helpen.
Het was druk, maar gelukkig maakte niemand er een probleem van dat hij over 2 fietsen moest klimmen om bij de wc te komen.
Een kinderwagen moest bij elk treinstation even verplaatst worden om reizigers door te laten, maar dat vond ook niemand erg.
Ik ben ermee thuis gekomen.
Eigenlijk mogen fietsen niet mee naar boven, maar ik wilde het wel graag.
Ik kwam klem te zitten tussen mijn fiets en het kozijn, terwijl de elektrisch toegangsdeur met kracht probeerde te sluiten. Hij gaat alleen open als er iemand voor staat, niet als er iemand klem zit in de deuropening.
Waar is Popeye als je hem nodig hebt ?
Deur nummer 2 heeft ook elektrische spierballen, maar als je arm eenmaal binnen is kun je hem verslaan met een klap op de rode noodknop.
De fiets heeft een storing en daarom was het een koopje.
E0003 betekent : bezoek uw dealer.
Ik kan alles, dus ik kan elektrische fietsen repareren. Morgen begin ik.
Leave a Reply