Exit fysiotherapeut.

Ik ben een aantal weken onder behandeling geweest van een fysiotherapeut.
Doordat ik nogal vaak val en soms ongelukkig terechtgekomen ben, had ik last van stijve, pijnlijke rechterarm en schouder.
Dus ik ging naar de orthopeed. Die onderzocht mijn botten en spieren en concludeerde dat ze allemaal nog heel waren. Hij plaatste een injectie met een pijnstiller/ontstekingsremmer in de slijmbeurs van het schoudergewricht en stuurde me door naar de fysiotherapeut voor verdere behandeling.
Therapeut nr 1 dacht dat ik beter even bekeken kon worden door de schouderspecialist van de praktijk en die bleef me vervolgens behandelen.
Maar op een dag ging hij op vakantie en hij stuurde me naar zijn vervanger, therapeut nr 3.
Therapeut nr 3 vond de oefeningen van therapeut nr 2 geen goed idee, maar hij deed zelf meer : massage van de spieren rond het schouderblad. Het deed pijn, maar ik had wel de indruk dat het hielp.
Bij de derde behandeling begon hij over “dry needling”.
Wat dat precies was, wist ik op dat moment niet, maar ik weet wel dat naalden en ik geen vrienden zijn, dus die dry needling leek me geen goed idee.
Na enig lezen wist ik het wel : kwakzalverij en niet zonder risico.

Zo langzamerhand begon de hele praktijk me wat tegen te staan.
Ik ving bij de balie een keer een gesprek op, waarbij een therapeut een patient die vond dat hij klaar was probeerde te overtuigen om nog een paar keer langs te komen.
“Van uw verzekering mag u dit jaar nog 10 behandelingen laten doen. Het zou zonde zijn om het niet te doen, want u kunt ze niet meenemen naar het volgende jaar”.
Ik had niet de indruk dat het belang van de patient voorop stond.

Toen therapeut 2 terugkwam van vakantie, vertelde ik meteen dat de behandeling wat mij betreft voltooid was. 10 Minuten later stond ik buiten.
Ik voelde me helemaal niet meer schuldig over die oefeningen. 3 Keer per dag, 8 keer. Het kwam er nooit van.


Posted

in

by

Tags:

Comments

8 responses to “Exit fysiotherapeut.”

  1. Ximaar Avatar

    Een herkenbaar verhaal. Hier in mijn omgeving raast het van de Fysio-bedrijfjes. Fysio kan best nuttig zijn, maar volgens mij kunnen mensen veel meer zelf doen zonder op deze manier de zorgkosten enorm op te jagen. Ik ken flink wat ouderen die aanvullende verzekeringen hebben om zo meer fysio vergoed te krijgen. Dat moet allemaal op voor het eind van het jaar.

    Zelf heb ik 2x dezelfde arm gebroken op vrijwel dezelfde plek. De eerste keer in 1970 met hoogspringen en fout neerkomen op hard gras. Na gips gaf een ziekenhuisarts een paar oefeningen aan en dat moest ik thuis regelmatig herhalen. Een jaar of 5 terug viel ik op een stomme manier in de douche. Deze keer kreeg ik van het ziekenhuis mee dat ik 6x naar de fysio moest. Daar heb ik nul keer van gemaakt. Die oefeningetjes kon ik me nog herinneren en alles is prima voor elkaar gekomen.

  2. beheerder Avatar
    beheerder

    Ik ben zelfs 10 keer geweest, maar als het aan de fysiotherapeut lag, had ik nog wel een jaar door kunnen gaan. Massage kun je natuurlijk niet zelf doen en het hielp wel, maar met een foldertje met wat oefeningen had ik het ook wel gered. Dit waren weer 300 euro’s.

  3. Johan Avatar
    Johan

    Er zijn tegenwoordig zoveel vormen van fysiotherapie. Vraag me af of ze werkelijk allemaal nuttig zijn.

  4. jan krosenbrink Avatar

    goed zelf nagedacht en gehandeld!

  5. j de kat Avatar
    j de kat

    Dokters hebben heel verschillende meningen over het nut van fysiotherapie, nog los van hun meningen over de hun bekende therapeuten. Dat zegt mij wel iets, al leert de praktijk dat ook dokters niet allemaal even goed hun stiel beheersen. Ze mogen de geneeskunST beoefenen, omdat ze daarvoor een diploma hebben behaald aan een universitaire faculteit geneeskunDE. Gek hè?

  6. beheerder Avatar
    beheerder

    Geneeskunstacademie is blijkbaar geen goed woord.
    Ik vond de fysiotherapeuten van Reade wel goed, maar deze niet zo. Ze leken me ook meer gericht op ouderen.

  7. Arjan Fernhout Avatar
    Arjan Fernhout

    Carry on, Knutselsmurf. Over fysiotherapeuten heb ik niets bijzonders te melden, maar met jouw verhaal over luteine als ontstekingsremmer – ik had 15 jaar geleden soms last van jichtaanvallen en daarna niet meer; ik wist het al – heb ik een aantal Amerikanen gelukkig gemaakt die dachten dat kauwen van bleekselderijstengels hun wel zou helpen. Zo werkt het dus niet. Om die lutheine vrij te maken moet je groente zo’n 20 minuten koken om de harde celwanden te breken. Voor de nodige vitamientjes heb ik met bijvoeging van later toegevoegde groente en wat stukjes vis er een spicy indisch gerecht van gemaakt, maar dit terzijde. De expert waar jij mee aankwam had gelijk. Luteine werkt, althans profylactisch, beter dan prednison. Dit verhaal heb ik aan minstens tien artsen verteld gedurende die 15 jaar zonder een positieve respons. Wanneer een arts dezer dagen naar je luistert, doet deze dat hooguit van achter zijn pathologische filter, zijn professionele masker: zucht de patient bij het uitspreken van zijn woorden?, etc. etc. in vele varianten. Inhoudelijk is er niet of nauwelijks een brug meer, met hooguit ontwikkelingsproblemen bij jongeren als uitzondering. Koud kunstje om dit als “patient” te counteren als alpha-mannetje met fake-klachten over de behandeling vanachter mijn sociale masker. Reacties als ‘wij bieden goede zorg’ en ‘hallo, ik heb 4000 patienten onder me’ etc. etc. rollen er vanzelf uit. De bezorgdheid van artsen over het feit dat de zorg tot een commodity wordt gemaakt is uiteraard terecht, maar grotendeels bedoeld voor de bühne. Het leugentje wil ik best accepteren als er een medisch gilde is die zorgt voor zelfreinigend vermogen. Daar ontbreekt het aan, wat bepaald niet wil zeggen dat artsen niet te vertrouwen zijn. Zelfs voor een zeer kritisch mens als ik zit dat vertrouwen tussen 80 a 90%. Het is ook niet de bedoeling om artsen te betrekken bij de strijd tegen neoliberalisme, voor zover het daaraan ligt. Ze zijn er simpelweg niet voor geschikt; vandaar mijn nogal hoog vertrouwen in hen.

  8. appelvrouw Avatar
    appelvrouw

    En zo gaan we steeds minder vaak naar een arts/therapeut, tenminste dat geldt voor mij. Dit soort voorvallen zijn er teveel waardoor je niet vertrouwt op hulp.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *