Kamer van Koophandel

10 jaar geleden keek ik naar mijn loonstrookje, naar het verslag van mijn laatste gesprek met een van de 3 piepel-managers die ik had
( tegelijk ! ), en ik dacht : wat is er zo moeilijk aan het sturen van een factuur ?
Ik besloot deze keer mijn baas eens te ontslaan, in plaats van andersom.
Wat een opluchting.
Je mist er niks aan.
Een urenverantwoording moest ik toch al altijd bijhouden, en als je je aantal uren vermenigvuldigt met je uurtarief, krijg je een totaalbedrag.
Daar tel je 19 % BTW bij op, je print het uit, je stuurt het op, en je wacht geduldig.
En verdomd, het geld werd gewoon overgemaakt, na 3 maanden en een telefoontje, dat wel.

Dat was de simpele kant van het ondernemen.
De moeilijke kant bleek de belastingdienst te zijn.
Wat een zemels.
Zo weinig administratie als de klant kostte, zoveel was ik kwijt aan de belastingdienst.
Die 19 % willen zij hebben. Waarom ze het niet zelf innen bij de klant is me een raadsel, maar ik ben de beroerdste niet. ( alleen als je klant niet betaalt, heb je pech, want die
19 % willen ze meteen hebben, niet pas als je klant betaalt )
Ik stuurde een keer de opgave 1 dag te laat terug, en toen kreeg ik een boete.
De boete was ongeveer zo hoog als wat je krijgt als je door rood rijdt.
Als je door rood rijd, kun je een heel gezin de dood in helpen.
Van 1 dag te laat aangifte doen krijgt natuurlijk niemand wat, maar de overheid is zeer agressief tegen mensen die haar geld schuldig zijn. ( dezelfde overheid is overigens een late betaler, meestal kost het ze een half jaar )
Ik werd ook meteen onder verscherpt toezicht geplaatst : dan moet je elke maand aangifte doen, in plaats van 1 keer per kwartaal.
Als je denkt dat de overheid iedere burger als een potentiële crimineel behandelt, moet je eens een onderneming starten.

Toen mijn eerste klus als zelfstandig ondernemer ten einde liep, kwam ik er achter dat er eigenlijk geen vrije markt bestaat waarop kleine ondernemers als ik en de grote opdrachtgevers die ik gewend was vraag en aanbod bij elkaar brengen. Iedereen wil snel rijk worden, liefst zonder hard te werken, en die markt is een ideale plek om dat te bereiken. Niet als opdrachtgever of als ZZP-er ( zelfstandige zonder personeel ), maar als tussenpersoon. Een tussenpersoon is een soort uitzendbureau. Je hebt er niets aan, maar ze zijn niet te ontlopen bij het binnenhalen van opdrachten in situaties waarbij de klant veel groter is dan de ondernemer. Ze kosten je een deel van je uurtarief, meestal zo’n
10 %, maar 50 % komt ook wel voor. En wat erger is : ze dwingen je in een loondienstconstructie. Dat is een 1-2 tje tussen de belastingdienst en de tussenpersonen. De belastingdienst kan niet omgaan met kleine ondernemingen. De belastingdienst ontvangt graag een tape met gegevens van 10.000 mensen. Misschien is dit inmiddels aan het veranderen, maar een organisatie die zo functioneert zal proberen de werkelijkheid zo te modelleren dat hij overeenstemt met zijn mogelijkheden. Ik denk dat er daarom zoveel hindernissen voor kleine ondernemers worden opgeworpen, met name door de belastingdienst. Ook al rollen de opeenvolgende ministers van economische zaken over elkaar heen om het zelfstandig ondernemerschap te bejubelen als geneesmiddel tegen economische kwalen.
Ministers komen en gaan, maar de belastingdienst blijft altijd zitten.

Ik heb dus na die eerste opdracht, die ik binnengesleept had door ontslag te nemen en zelfstandige te worden, nooit meer een opdracht binnengehaald. Ik werkte alleen nog maar via tussenpersonen, maar mijn onderneming heb ik nooit gestopt. Wel trok de belastingdienst mijn BTW-nummer in, toen ik eenmaal de routine ontwikkeld had om de aangiften met 0 euro in 10 minuten in te vullen. Ik hield mijn inschrijving bij de kamer van koophandel en mijn mijn zakelijke bankrekening.
En mijn Makro-pas.

Waarom je precies verplicht was als ondernemer lid te worden van de Kamer van Koophandel, heb ik nooit begrepen. Het is een openbaar register, en daardoor krijg ik vaak mailings die bestemd zijn voor ondernemers. Vroeger gaven ze een krantje uit, maar dat is wegbezuinigd. Zelf vonden ze dat ze de belangen van ondernemers behartigden, door te lobbyen bij de overheid. Ik heb dat nooit zo serieus genomen, want de Kamer van Koophandel is geen democratische organisatie. Ze maken zich druk om de bereikbaarheid van bedrijventerreinen en om minder regels voor de horeca, maar niet namens mij
( hoop ik ).

Gisteren kreeg ik een brief van ze.
blablablabla CONTROLE blablablablabla.
Ze gaan mijn inschrijving beeindigen, want geen inkomsten in 2010.
Dat hadden ze gehoord van de belastingdienst, die inmiddels de baas is van de Kamer van Koophandel.
Ik protesteerde, maar dat had geen effect. ( overheidsorgaan, altijd lastig )
Morgen is er een startersdag van de Kamer van Koophandel.
Ik denk dat ik even ga, ondanks dat de “wetsuitvoerder” die met mij correspondeerde antwoordde dat je je op de dag zelf niet kan inschrijven.
Steek al die foldertjes maar in je reet, ik wil alleen een inschrijfformulier.
Ja, die naam bestaat al, maar tegen de tijd dat dit formulier de achterkant van jullie organisatie bereikt niet meer.