Jezelf voortplanten lijkt me zo leuk.
Als ik om me heen kijk, denk ik dat heel veel mensen dat vinden, maar toch lees je weinig over hun redenen.
Ik wil onsterfelijk worden, en jezelf voortplanten is een manier om dat voor elkaar te krijgen.
Er hebben ook veel mensen gezocht naar andere manieren om het voor elkaar te krijgen, maar het enige dat ooit gelukt is, is om zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken.
Mijn ouders waren intelligente mensen, en ze hebben vast dezelfde gedachten of gevoelens gehad.
( gevoelens zijn gedachten, alleen niet gemaakt van letters )
In het wiegje kijken, om te zien hoeveel procent van jou er in zit.
Je kan je ook op een meer geavanceerde manier proberen onsterfelijk te maken.
Zo heb ik op mijn werk ooit eens iets geschreven, en iemand die nu manager is van een groot bedrijf, heeft het letter voor letter gekopieerd naar een van zijn rapporten.
Mijn gedachten zitten dus in zijn hoofd, en dat vind ik wel een leuk idee.
Mijn vader probeerde me altijd zinnetjes te leren die hij alleen gebruikte.
Mijn moeder kon er alleen niet om lachen, toen ik in een drukke winkelstraat riep : kijk ! 2 chocolademannetjes !
Negerinnenmelk mocht ik ook niet meer zeggen.
Ik ben een vrij goed gelukte kopie. Zelfs een van zijn vrienden bleef 30 jaar later als aan de grond genageld staan.
Ik voelde als kind al een gewichtige opdracht op mijn schouders : draag mij verder.
Ik kon niet alles tillen, maar ik doe mijn best.
( mocht iemand zich afvragen hoe het komt dat er net 3 keer achter elkaar “mijn” stond : weet ik niet precies, moet je aan een neuroloog of psychiater vragen )
Ik ben nu te moe om dingen over mijn moeder te gaan schrijven.
Die heeft me trouwens ook maar voor een klein deel opgevoed.
Lees “geschiedenis” of “vrouwen” maar, als je haar wil leren kennen.
je mag wel alles denken, maar niet alles zeggen
Ik kan alles zelf, ook commentaar geven.
Lou Reed heeft hier een prachtig liedje bij gemaakt :
The Beginning of a great Adventure.
Een van de 3 liedjes op de wereld waar geen Youtube video van is.
( ik versta meestal maar de helft, maar ik vind het een leuk liedje) ( die helft )
Had ik nog:
Vader
Als hij groot is, koop ik een auto
Kan hij die ‘s zaterdags wassen.
En een gazon. Dat moet hij dan maaien.
Oude vrouwtjes jaag ik de straat op.
Kan hij die helpen oversteken.
Knaapjes het wakke ijs. Die moet hij
redden met levensgevaar.
Eenmaal toch moet ik het meemaken dat ik
goedkeurend hem op de schouder kan kloppen.
diep in de ogen kijk, verlegen mompel:
‘Jongen, je vader is trots op je.’
————————————
Anton Korteweg uit: ‘Comfortabel ongelukkig’, 1999.
Als andere mensen citeren ook mag, heb ik nog iets voor jou :
“Je kunt het licht niet vasthouden”
Menselijk, maar:
‘”Er blijft geen duisternis in een vat blijft wanneer de zon erin schijnt'”
Hoe zit het met de bronvermelding?
Who cares.
Ik heb het niet zelf verzonnen, en degene die het me vertelde ook niet.
Ze had het van een psychiater gehoord. Misschien hield hij van lezen.