Bij de echte Dr. Kutker

Inderdaad Jezzebel, die durft.
Ik snap wel hoe dat komt : over je eigen leven schrijven, terwijl de mensen om je heen ( de eerste lezers die je had ) gewoon meelezen.
Nu is mijn ex geen fan van de Volkskrant, al jaren niet, vanwege het vele aandachttrekkende bloot dat niets aan het artikel toevoegde.
Ik kan dus gewoon schrijven dat ik een keer meegeweest ben naar de gynaecoloog.
Niet vanwege een aanstaande blijde gebeurtenis, maar vanwege cysten, in combinatie met een moeder die aan eierstokkanker was overleden.
Ik heb haar nog nooit ergens bang voor gezien, ze is helemaal weg van wolven en probeert (streng verboden) in de dierentuin haar hand door de tralies te wringen, maar ze wilde dat ik mee ging.
Haar onderkant was al jaren een no-go area voor mij.
Ik voelde me vernederd, terwijl ze haar broek liet zakken voor een man die leek op een van mijn oude leraren.
Haar gezicht stond strak.
Ik moest even aan sex denken, toen ik het endoscoop-achtige instrument naar binnen geschoven zag worden.
Er was gelukkig niets alarmerends te zien.
Cysten zijn normaal en niet kwaadaardig, zolang ze maar niet te groot worden.
Bedankt voor het meegaan, zei de gynaecoloog.
We reden naar huis en hebben het er nooit meer over gehad.